درباره “بررسی نظام فکری و اخلاق جمعی ملل در اسطوره ها
چکیده،پیشگفتار و پیشینه ی تحقیق
بررسی اساطیر ایران را با “اهورا مزدا”[۱]شروع می‌کنیم. او بزرگ‌ترین خدای ایرانیان بوده است: «اهوره مزدا نه کسی را فریب می‌دهد و نه کسی را یارای فریب اوست. سروری است بخشنده و دربردارنده‌‌ی خیر مطلق. اهورامزدا مادرو پدر آفرینش و پدید آورنده‌ی مسیر خورشید، ماه و ستارگان بوده و هست و خواهد بود . به سخن دیگرجاودانه است»[۲] وی دانای کامل است و آگاه از همه رویدادهای گذشته و آینده. آهنگی جز برای راستی و نیکی ندارد. وجودش ازلی است و ابدی. در آغاز، آفرینش به اراده‌ی وی انجام گرفته و پایان جهان به فرمان، رأی و اراده‌ی اوست. و هم اوست کسی که در کار جهان نظارت داشته و یاور راست‌روان‌ها و پاک کرداران است. آنچه آفریده است از وجود او خارج نیست. او توانای بی مانندی است که هر آن چه را که بخواهد، انجام می‌دهد. او دانای بی‌کرانی است که همواره از نهان و آشکار جهان آگاه است. در “مینوی خرد” تصریح می‌شود که هرمزد آفریدگان را بر پایه‌ی خرد آفرید. به گفته‌ی خود او سه چیز بوده و هستند:۱-خود او ۲-کلام(ایمان به او) ۳- دین(به عمل درآوردن ایمان به او)[۳] در اوستای متأخّر با آن‌که ایزدان بی شماری را در کنار او هستند، خدایی است یکتا و با قدرت مطلق، و اگر ایزدان دیگر طرف نیایش قرار می‌گیرند این نیایش در چارچوب قدرت و نظام اهورایی است. [۴] برای مثال در “آبان یشت” این‌گونه در مورد آناهیتا سخن می رود:«از برای من بستای این “اردوی سورا آناهیتا” را… »و«آناهیتا از سوی آفریدگار مزدا برخاست… »
[۱] او اسامی‌متعدّدی دارد که غالباً از یک ریشه اند:اهورا مزدا، مزدا اهورا، اورمزد، هرمزد، مزدا، اهورا…
[۲] شناخت اساطیر ایران، ص ۱۲۹
[۳-]هزاره‌های گمشده ، ص۷۲
[۴] همان، ص۷۲
بهترین مقالات رو اینجا خوندن. عالی هستین .