وجه اشتراک نامهای قرآن و زبور
گروهی از وجه اشتراک متنهای قرآن و زبور سخن گفته اند. در این باب همچنین گفتنی است: عناوین کتاب و کلام موزون (دارای قرینه) در مورد نام عبری زبور (کتاب) و نام یونانی آن پسالم (کلام موزون مقدّس) با نامهای قرآن یعنی کتاب و قرآن (در معنی کلام موزون و دارای قرینه) مشترک است. ویژگی قرآن هم موزون بودن تعالیم آن است.
مطابق لغت نامۀ دهخدا: قرآن. [ق ُرْ] (اِخ) نام کتاب آسمانی مسلمانان که بر حضرت محمدبن عبداﷲ (ص) پیامبر اسلام نازل گردید. و در لفظ قرآن اختلاف است. برخی گوینداسم علم غیرمشتق است و مخصوص است به کلام خدا و همزه جزء حروف اصلی آن نیست، ابن کثیر چنین خوانده و از شافعی نیز چنین روایت شده است. برخی دیگر گویند این لفظ مشتق است از «قرنت الشئ بالشئ» و قرآن نامیده شد زیرا در میان سور و آیات و حروف آن مقارنه وجود دارد. فراء گوید: قرآن مشتق است از قرائن و به هر تقدیر بدون همزه است و نون آن اصلی است.
از سوی دیگر طبق نظری شناخته شده، گرچه نه چندان قانع کننده، گفته میشود کتاب قرائت (به لاتین: lectionarium) به فهرست یا کتابی گفته میشود که حاوی بخش‌هایی از مجموعه متون مذهبی یهودی یا مسیحی است که با هدف قرائت در روز یا مراسمی مشخص گردآوری میشود. کتاب قرائت را در مسیحیت سریانی قریانا می‌نامیدند که ریشۀ واژه قرآن است و برخی از محققان اعتقاد دارند قرآن یا حداقل بخش‌هایی از آن (به خصوص سوره‌های مکی) نیز در ابتدا کارکردی مشابه داشته و برای قرائت در مراسم‌ها گردآوری شده‌است.